Thursday, April 20, 2006


دوستم الهام از ایران نوشته است:


"جریان آزادی اطلاعات یکی از مظاهر حقوق بشر هست. وقتی در آمریکا مسله نقض حقوق بشر پیش می آید جای شکرش باقی هست که مردم و حتی ما این سر دنیا خبردار می شویم. ولی آیا اصلادرایران ما می دانیم چه اتفاقی دارد می افتد؟ آیا آزادی انتخاب پوشاک یکی از حقوق اولیه بشر هست یا نه؟ و آیا این افراد واقف هستند که بیست و هشت سال است ما زنان ایران نمی توانیم پوشش خود را انتخاب کنیم. آیا می دانند که برای عقب بودن روسریهایمان در زمانهای مختلف در این بیست و هشت سال گذشته ما زنان ایران مستحق شعار مرگ شده ایم و می بایست بین روسری و توسری یکی را انتخاب می کردیم. آیا این افراد می دانند که روزانه چند زن دچار انواع بیماریهای عفونی و خونریزیهای حاد و حتی از دست دادن دایمی قدرت زایش می شوند چون سقط جنین ممنوع است. آیا این افراد صدای خفه شده در گلو زن ایرانی را که روی شان خونی در مطب یک پزشک خوابیده و بدون بی حسی دی اند سی می شود را شنیده اند و باز هم می گویند وضعیت حقوق بشر در ایران و آمریکا یکی است؟ آیا با مسیله صاحبکاران ایرانی مواجه شده اند و پیشنهادات غیر اخلاقی که به زنان و دختران زیر دستشان می دهند و اگر زن ایرانی لب باز کند جامعه می گوید کرم از خود زن و دختر ایرانیست. و آیا زنی در آمریکا از هر نژاد و اقلیت مذهبی و ملیتی باشد می تواند از چنین کارفرمایی شکایت کند و صاحبکار مجرم شناخته می شود یا در آنجا هم می گویند کرم از خود زن و دختر است؟ آیا غیر از ایران کشور دیگری بود که روز تجمع هشت مارچ را محل کتک زدن زنان و دخترانش بکند؟ اگر بخواهی تا صبح می توانم برایت از این دست بنویسم ولی فکر می کنم این آدمها باید یک سه ماهی به مملکتشان و به میان ما برگردند و این مصیبتها را از نزدیک تجربه کنند تا مقایسه هایشان دور از مرکز نشود."
.