Friday, February 02, 2007


در افغانستان عفو عمومی اعلام شد. احساس خوبی دارم. احساس اینکه با این عفو و بخشیدن یک عده، یک عده بیگناه هم کشته نمی شوند. یعنی آرامش می تونه زمین بیشتری برای خونه ساختن داشته باشه... این به این معنی نیست که عین همین موضوع در مورد ایران هم الان می شه اجرا بشه. نه! نه می شه بخشید و نه فراموش کرد. مگه اینکه در قبال بخششی که انجام می شه... جنایتکارها از مصدر قدرت بیان پایین و در مقابلش عفو بشن... نه اینکه هم عفو بشن و هم جنایتهاشون به دست فراموشی سپرده بشه بدون محاکمه و این حرفها بعد برای خودشون تاب سواری هم بکنن، پارک و سینما هم برده بشن و پشمک و بستنی هم براشون خریده بشه!! آره! عفووقتی انجام می شه که بشه از کشته شدن یه عده زنده جلوگیری کرد... نه اینکه هم یه عده کشته شده باشن... هم اون جنایتکارها موضع قدرت رو داشته باشن... و بازم به کشت و کشتار و دستگیری آدمهای بیگناه ادامه بدن... و...