با پدر سر میز نشستیم و حرف می زنیم. یادی از این و آن و بعد هم کم کم صحبت به قتلهای اوایل انقلاب می رسد. مثل همیشه پدر از دوستانش می گوید و اینبار از افسر چترباز ارتش شاهنشاهی که سرنوشت غمبارش را در یکی از داستانهایم به تصویر کشیده ام. سرهنگ علی وجدانی و اینکه چطور به دست اراذل و اوباشی که به واقع جانیانی بودند و امروز به جرم آدم کشی محاکمه نمی شوند که هیچ بلکه تحت عناوین مختلف در داخل و خارج به آسودگی زندگی می کنند، در جلوی چشمان همسر و فرزندش تکه تکه شده بود. برای من که از دوران شاه جز خاطراتی محو ندارم سوال برانگیز است که آیا واقعا 400 نفر قتل توسط سازمان اطلاعات و امنیت شاه برابر با قتلها و نسل کشی است که رژیم جمهوری اسلامی مرتکب شده که امروز آقای ایکس هنوز از ساواک می نویسد و از زندان اوین می گوید! پدرم که در سالهای قبل از انقلاب به دفعات در زندان اوین زندانی شده بود می گوید هرگز با آنچه که اوین پس از انقلاب شد قابل مقایسه نبوده و نیست. زندانی که به زحمت شاید تعدادی زندانی سیاسی داشته امروز ساختمانیست از مجموعه زندانهای رژیم آخوندی. رنج آور است دیدن اینکه در ذهن تعدادی از افرادی که باورهای چپی و یا کمونیستی دارند ساواک نمایانگر خفقان است حال آنکه رژیم جمهوری اسلامی فقط مانده که پاتیلهای آدم پزی در خیابان بچیند!
ساواک!
امروز به یاد تمامی انسانهای پاک و آزاده ای که به دست رژیم جمهوری ایران و به اتهام خدمت به ایران و به جرم کار در سازمان اطلاعات و امنیت ایران جانباختند این لیست را اینجا می گذارم. اینها فقط تعدادی از اسامی افرادیست که به خانه برنگشتند
علی اصغر ایرانلو ...محمد تقی جوان... جواد سیفی ...چارانی ...سیروس حکیمی ...احمد حسنی...محمد تقی رزاقی... مصطفی زلیخاپور ...سرهنگ یحی لیقوانی... سرهنگ ناصرقلی هوشمند سرهنگ شاپور رنجبران ...زلیخاپور ...هوشنگ سمیعی ...یداله شادمانی ...فریدون شادافزا ...جعفر شکروی ...سرهنگ انصاری ...سرهنگ عزیزاله رحمانی
...