دونظر کاملا متفاوت در مورد رای دادن به معین...

مهشید راستی نویسنده بلاگ زنانه ها می نویسد: "و اکنون با تو هستم . با تو ، با تویی که نه در ایران ، بلکه در استکهلم و یوتبوری و برلن و کلن و لندن و امستردام و ... نشسته ای و شرکت در انتخابات و ژست دمکرات میگیری و رای دادن به معین را تبلیغ میکنی. تویی که در انتخابات کشوری که در آن زندگی میکنی تا مو را از ماست نکشی و ته و توی سیاست بازنشستگی و سیاست پناهندگی و مهاجران و نگهداری از کودک و خدمات شهری و بیمه درمانی را در نیاوری ، انتخاب نمیکنی اما همچی که پای ایران در میان می آید ، مینشینی و کسی را که خودت هم میدانی لیاقت اداره مملکتی را ندارد ، تبلیغ میکنی ... تویی که خودت حتی در رای گیری هم شرکت نمیکنی ، احتمالا به خاطر ترس از هو شدن در جلو سفارتخانه ها ، و یا اینکه این هو شدن را به جان میخری و برای اینکه احیانا در رفت و آمدت به ایران و پر و خالی شدن چمدان های سوقاتی هایت و باد به غبغب انداختن در جمع هایت که : "ما میریم ایران و میدانیم ، تو که نمیری حالیت نیست " ، خللی وارد نشود ، باز میروی و این مهر گند را در پاسپورتت میزنی ، یعنی باز منافع شخص خودت را به منافع ملتی ترجیح میدهی. ( وگر نه خودت هم میدانی که با 20/25 تا رای از هر سفارت خانه کسی در ایران بزرگ انتخاب نمیشود. بله با تو هستم"

بهمن کلباسی نویسنده بلاگ شهروند نصف جهانی می نویسد: "راي دادن به معين هم که براي هزارمين بار خواهش ميکنم فراموش نکنيد. اگر اينور دنيا هستيد و حال و حوصله رفتن به سفارت را نداريد دست کم به فاميل ها و رفيقاتون توي ايران زنگ بزنيد و تشويقشون کنيد که راي بدهند به معين. اگر در تورنتو هستيد که با ياسر تماس بگيريد که اتوبوس داره پر ميشه. يکي دو تا گفتگو هم با راديو فردا کردم اين چند روزه که آخريش را مي گذارم اينجا که اگه خواستيد ببينيد. در ضمن من خودم شنبه دارم مي رم اروپا براي ۲ هفته ولي اونجا حتما راي مي دم. سعي مي کنم از اونجا هم بنويسم."